Heilig bloed , zenuwen en spierpijn

Op mijn minibalkon met fabelachtige uitzichten over bergen met sneeuw, het dal beneden mij en overal groen en gekleurde bloemen zou je helemaal gaan geloven in fabels en mythen. Beneden in het dal start de wandeling Natura Mystica- slingerend door bos en tegen de rotsen aan loopt een pad naar waterval. Het is dat je veel loopt te puffen van al dat klimmen, en de spierpijn van vorige tochten weer oplaait, anders zou je beslist spirituele ervaringen kunnen krijgen. De natuur is adembenemend, en de angstaanjagende steile Grossglockner pas die je moet oprijden om hier te komen is het helemaal waard.

Vanuit Salzburg waren we met volgeladen Panda vertrokken op 27 juli naar Bruck bij Zell am See.

Een soort super camping met wellness, sjieke toiletgebouwen, en strak georganiseerde plekken. We doken onder in de wellness, en genoten van het mooie weer. Ook bezoek aan Zell am see was verrassend. Erg dure en deftige badplaats aan meer. Wonderlijk genoeg vol burka's en sluiers. Leek een soort vakantie bestemming van gefortuneerde mensen uit Emiraten. Het tiroler orkestje dat er speelde gaf het geheel een exotisch tintje. Terug op de camping begon het enorm te regenen en bliksemen. Met onze kleine tenten een wat enge ervaring. Vooral toen ik na het tandenpoetsen de weg niet meer terug vond naar onze plek.

Overdag vond ik het al een doolhof, maar in het noodweer bleek dat ik mij er meer in had moeten verdiepen. Gelukkig dat zus Ilse zich beter kan oriënteren, en een groot reddersinstinct heeft. Ik kwam zo toch nog kletsnat terug in mijn tentje en begon al heftig te verlangen naar mijn geboekte pension in Heiligenblut.

Daarvoor moesten we wel eerst in de ochtend de Panda nog moeilijker inpakken met natte tenten.

Ook dat lukte met veel geprop. Wel spannend of al deze bepakking en wij erbij, de hoogte in zouden kunnen. De Grossglockner is een pas van 2500 meter met allemaal haarspeldbochten.

Een Natuurpark waar je 38 euro voor moet betalen om er in te mogen.

We begonnen welgemoed, maar halverwege leek het wel alsof we van alles roken. De Panda is een dame op leeftijd, dus voor de zekerheid stopten we maar heel vaak. Dat was geen straf, want het was een prachtige dag, en zo konden we veel foto's maken en genieten van de uitzichten.

Later kwamen we er achter dat we die rare geur van de Panda ook bij heel veel andere auto's roken in het dorp (misschien gewoon door de banden, of iets met remmen?!)

Heiligenblut blijkt een bijzonder bergdorpje. Oostenrijkser kan het bijna niet. Ik logeer in een soort eeuwenoud poppenhuis als uit een sprookje. Ilse en Jindra hebben op 20 minuten lopen aan andere kant van dorp een appartement. Je loopt hier alles, en dat gaat berg op, berg af. Ik kom eerdaags vast getraind aan in Berlijn, maar tot nu toe gaat het nog niet vanzelf. Je krijgt veel ontzag voor de mensen die hier door de eeuwen heen met hun handelswaar door de bergen liepen. Vaak hadden ze 150 kg aan spullen bij zich. Er was hier een goudmijn, waar tot ergens in vorige eeuwen goud werd gedolven.

De erg typische naam Heiligenblut schijnt te komen van de legende van een Deense edelman die hier verongelukte in de bergen. De mensen die hem vonden zorgden ervoor dat hij begraven werd. Maar zijn gebeente kwam steeds boven de aarde, wat natuurlijk erg griezelig was. Wat ze niet wisten was dat hij een flesje bloed verborgen bij zich droeg. Volgens het verhaal was dit het heilige bloed van Jezus. Op de plek van deze edelman kwam een kapel, en vormde zich dit dorpje van tegenwoordig ongeveer 1000 zielen. Na 2 dagen begin je al allerlei mensen te herkennen. Bijna een soort Winssen...

Op zondag trekken ze hun mooie Oostenrijkse klederdracht aan, en zie je ze naar de kerk gaan die hier het middelpunt van het dorpje vormt.

In mijn poppenhuis pension geniet ik nog even van alle goede zorgen. Ik krijg steeds een heerlijk ontbijt, al begin ik soms wat ongemakkelijk te worden van alle Oostenrijkse aandacht. Ik versta het dialect nauwelijks.

Morgen vertrekken we. Waarheen precies weten we nog niet. In ieder geval de berg af, langs Lienz. Op woensdag wil ik weer in Salzburg zijn. Dan neem ik op donderdag 4 aug de trein naar Berlijn

Eerst nog even nog van rust en bergen genieten, en kijken waar we terechtkomen...