Eerste cappuccino in de zon

Gelukt! Ik zit in de zon met die cappuccino die ik mij op grijze koude winterdagen voorstelde.

In de gewone werkelijkheid zit er een man oorverdovend op een harmonica net naast het terras. Ik ben ook een beetje groggy van een slechte nacht.

Appartementje is op zich prima, maar op bovenste verdieping van oeroud gebouw. Beneden kon je de toegangsdeur gemakkelijk in komen, en ik stapelde maar voor zekerheid aantal stoelen voor de deur. Toch weer even wennen zo in mijn eentje in nieuwe omgeving. Dan komen de overval angsten beetje terug.

Gisteravond had ik wel rondje in buurt gemaakt, en dat zag er eigenlijk wel gemoedelijk uit. Ik was te moe om ergens wat te gaan eten. Haalde dus wat boodschappen, en at zalm, salade, soep en stuk verse focaccia. Prima maaltijd na uiteindelijk toch nog enerverende reis. Het begin was bijna vanzelf gegaan. Aiso bracht mij weg naar Weeze. Ik ging binnen 5 minuten door security. Vlucht was maar kwartier te laat. Ik reis met alleen kleine rugzak die onder mijn stoel past. Lekker licht dus. Even een uitprobeersel. Kijken hoe je een week doorkomt met paar dingen. Daar is natuurlijk wel veel denkwerk aan vooraf gegaan...Maar voor een rondreis wel makkelijk. Bij aankomst in Bari vliegveld bleek de trein pas na 1 uur naar centrum te gaan. Met 2 andere vrouwen ging ik op zoek naar bus of metro. In het Italiaans werden we alle kanten opgewuifd. Uiteindelijk na half uur rondlopen toch maar weer naar vliegveld terug. Daar stond opeens een vervallen stadsbus die in India had kunnen rondrijden. Maar met wat roepen - stazione Bari- knikte hij, en konden we voor 1.50 mee. Ondertussen zat ik in de rats omdat mijn telefoon geen internet verbinding had. Pas dan merk je hoe afhankelijk je bent geworden van google maps. Ik had het geluk dat ik van te voren bewust iets makkelijks had uitgezocht. Niet te ver van station, en ik had het ongeveer in mijn hoofd. Dus toen ik uitstapte bij station viel het honderd procent mee dat ik binnen kwartier op adres aankwam.

De aanwijzingen om binnen te komen bleken te kloppen. Via WiFi deed ik updates op mijn telefoon- schakelde paar keer aan en uit, en kreeg na tijdje bericht van Vodafone dat ik was aangekomen in Italië. Grappig dat je dan gewoon dankbaar bent dat het weer werkt. Je neemt in Nederland altijd alles als vanzelfsprekend aan.

Zoals altijd op een aankomstdag ging er ook weer iets mis. Mijn nieuwe waterverwarmings element had ik gebruikt om een kop thee te maken. Er staat een goed koffieapparaat maar aan thee doen ze niet blijkbaar niet. Na debacle met telefoon was ik vrij snel deur uitgelopen- helemaal vergeten om waterelement uit te zetten. Toen ik terugkwam was hij blijkbaar doorgeslagen- deed niets meer. Gelukkig had ik het in stevige aardewerken beker staan, dus stond niet het appartementje in de fik.Maar toch balen natuurlijk. Maar het goede nieuws is dat ik vanmorgen hier een Chinese winkel vond! Daar hielp een aardige mevrouw mij uit de gigantische voorraad spullen aan een mini opvouwbaar waterketeltje. Ik snap nu ook veel beter het enthousiaste gewinkel van mijn vader op Ali express. Volgens mij komt alles uit de Chinese winkels daar vandaan.

Voor 14 euro ben ik dus gered. Blijkbaar hoort het bij mijn thuisgevoel. Als ik ergens thee of koffie kan maken is het vertrouwd.

Ik ga vandaag Bari verkennen. Zag al de kerk van sint Nicolaas. De verhalen die ik aan mijn klas vertelde over Bari krijgen opeens een invulling.

Erg zuid Italiaans voelt het allemaal- wat rommelig en oud. Maar ook sfeervol en erg anders na Winssen van de afgelopen weken.

Ik werkte hard aan opruimen en schoonmaak keuken en kasten. Met een keukenman die alles renoveerde heb ik na deze reis soort van nieuw begin- tijd voor lente en Pasen.

Morgen wil ik verder reizen naar Matera. Meer richting binnenland. Daar zijn oude grotwoningen en kerken. Eerst maar even gewoon aankomen in het Italiaanse leven....