Van biergarten tot basic bergcamping

Er kan bijna geen groter verschil zijn tussen 4 dagen geleden dat ik vertrok uit Berlijn en nu.

Omgeschakeld naar Griekse eilandleven. Zulke felle kleuren- vooral blauw dat je scherp ziet zelfs zonder bril, uren in de dag laten verglijden zonder spannende activiteiten.

Maandagavond nog met Emmeline in haar biergarten die om de hoek van haar straat is. Ons verwonderd over hoeveel bewoners van de wijk Wedding op een maandag zich volgieten met liters bier en flammkuchen. Na etentje bij alweer iets Aziatisch en vegan, was mijn reisje Berlijn mooi afgesloten. Het was een zomerse mix van weekje leven in wereldstad. Ben weer op de hoogte hoe je zomaar een fiets kan pakken en weer achterlaten met app, dat het in is om vooral Vegan te eten, en gezond biologisch. Alcohol is dan weer uitgezonderd van die hippe jonge gezonde levensstijl. Het is leuk om op zomerse avond openluchtfilm te kijken in Kreuzberg. Ook openluchtbaden blijken goede plek te zijn voor afkoeling in zomers Berlijn.

Het voelt altijd beetje naar om weer afscheid te nemen. Nu echter is het geen afscheid voor maanden.

Ik vertrok wel met wat zorgen richting vliegveld Brandenburg. Zou ik in enorme rijen terechtkomen, zou het wel goed gekomen zijn met die vage reservering voor een tent op Andros? Zou ik überhaupt het Griekse campingleven wel aankunnen- vast heet en primitief?

Enfin, ik verzon alvast een plan B, voor als alles zou mislopen. Het viel enorm mee op het vliegveld. Maar 3 mensen voor mij die door security moesten. Vliegveld was verder wat basic maar ik vloog ook Ryanair, dus had niet veel verwacht. Uiteindelijk met half uur vertraging kwam ik aan in Athene. Op het allerlaatst bij boarden moesten we met alle passagiers verplaatsen naar andere gate.

De mevrouw die mij op stond te wachten in Athene zei dat ik vergeleken met andere reizigers deze zomer erg op tijd was en geluk had.

Ik denk dat ergste drukte voorbij is, want in vliegtuig waren de 2 stoelen naast mij leeg. Dus luxe ruime vlucht voor mij.

De mevrouw bracht mij binnen kwartier naar vrijstaand huisje met terras uitkijkend op zee.

Het was bijna donker(tijd is hier 1 uur later).

Ik herkende de geuren en geluiden van Griekenland, maar zat nog in reisvibe. Aankomen en schakelen is altijd nog hele kunst. Ik had online ondertussen een boatticket voor volgende dag gekocht, en sprak met mevrouw af dat ze mij om 7 uur in ochtend naar boot bij Rafina zou brengen. Ik ging even bij bakkertje verderop in straat langs voor wat hapjes en ging proberen te slapen-wat niet zo lukte. Lag niet aan eenvoudige huisje met airco. Ik gebruik dit nog een keer als Aiso aankomt. Iemand die je overal kan halen en brengen voor 15 euro per keer is wel handig.

Ik hoorde gelijk verhaal over hoe de Grieken uit Corona crisis zijn gekomen- ook hier te weinig staf voor functies, stijging van prijzen, moeilijk rond kunnen komen. Opvallend is wel om overal nog Grieken met stevige mondkapjes op te zien.

Ik had een luxe boot naar Andros. Na 2 uur kwam ik aan en dacht wel even te lopen naar camping- er stond 7 minuten lopen vanaf de haven. Eenmaal begonnen bleek dat tegen de berg op te zijn...Voordeel is wel dat het hier bijna altijd waait. Ik kwam dus uiteindelijk aan op de camping. De eigenaar leek al op mij te wachten- tent stond klaar. Zelfs met goede slaapmat.

Zorgen waren helemaal niet nodig geweest. Want hoewel basic, is de camping soort van vintage leuk. Met groot schoon zwembad, groot terras bij restaurantje waar je lekker en betaalbaar kan eten. Er is een campingkeuken waar ik vroeg in de ochtend als restaurant nog dicht is een koffie maak en ga zitten.

Verder leef ik min of meer op het terras. Laat mij ontbijtjes en drankjes brengen en bedenk dat basic leven soms ook erg luxe is. Ik maakte mij eerst zorgen over hoe het moest met mijn pasjes id, en geld. Maar eenmaal hier, voelt het niet erg gevaarlijk. Ik heb wat verstopt in tent, en draag de rest gewoon bij mij. Veel Griekse families om mij heen die oogje op dingen houden als ik zee in ga. Verder hoop ik maar op beschermengelen.

Ik ontmoet veel vriendelijke mensen en vertrouw maar op wat ik voel. Een paar jaar geleden was ik hier met Emmeline. We wandelden, en zwommen en zeiden dat het voor herhaling vatbaar was. Bijzonder om er dus weer te zijn. Het is een echt wandeleiland, met goed aangegeven routes. Een soort bijzonderheid voor Griekenland.

Ik gebruik nu ook veel de minibus die vertrekt vanuit de haven. Naarmate de dagen vorderen verlaagt je tempo. Het is hier volgens mij qua temperatuur stuk beter dan in Nederland. In avond koelt het af, en ik slaap prima in tent. Heb zelfs klein katje dat komt spelen.

Misschien laatste keer dat ik op Griekse camping verbleef was 35 jaar geleden op Corfou...Zwanger van Arvin, niet wetend wat toekomst zou brengen. Grappig dus om nu weer zo een beetje terug te zijn, en nog even van natuurleven te genieten. Is toch echt anders om in nacht zo buiten te zijn ipv hotel/appartement.

Het oeroude Andros lijkt dichterbij. Vanuit pre- historie al bewoond, en sommige plekken lijken onveranderd.

Vanaf volgende week donderdag ga ik weer terug naar vasteland. Reisje voorbereiden voor als Aiso komt. De eilanden Tinos en Syros staan nog op programma. Natuurlijk dan ook geen tent meer, maar airco en goede accomodatie. Kunnen de Grieken ook nog wat verdienen [e-1f609]